Rollend Nederlands kampioen Powerlifting: Coco Michelle

Powerlifter Coco Michelle is geweldig krachtmens, maar moet vanwege een neurologische storing regelmatig een rolstoel gebruiken. Door het harde trainen krijgt ze even de controle over haar lichaam weer terug. “Krachttraining is alleen maar brute kracht en staat zo enorm in contrast met waar ik vandaan kom.”

Hoewel ze haar sport staand beoefent, komt ze vaak rollend aan op de wedstrijdlocatie. Vanuit de auto maakt Michelle de transfer naar haar rolstoel en als het even lukt, loopt ze op locatie met krukken naar haar plaats, maar dat lukt niet altijd.

Het ging een tijd goed, zonder rolstoel, totdat ze december vorig jaar een fysieke terugval kreeg. Langzaamaan heeft ze haar trainingen weer opgebouwd. “Bepaalde herhalende bewegingen met gewichten kunnen zo’n aanval triggeren. Het is dan aan mij de taak om rustig af te tasten en te kijken wat wel werkt op dat moment. Het scheelt dat ik de uitvoering van de oefeningen staand kan doen, wat mij meestal wel lukt”, zegt Michelle.

Toen Michelle zo’n zeven jaar geleden werd getroffen door een functionele neurologische stoornis, werd duidelijk dat haar (been)spieren soms niet goed worden aangestuurd vanuit haar brein. Naast de verminderde werking van de aansturing van de beenspieren, heeft ze ook last van aanvallen. ‘’Wanneer ik een aanval krijg, merk ik als eerst dat mijn benen zwaar voelen. Daarbij word ik onrustiger en ervaar ik soms ook stress. Het lukt mij minder goed om te focussen en ik krijg last van prikkels, zoals licht en geluid. Ook krijg ik last van een dronkenmansloop waarbij ik sneller door mijn heupen en knieën zak. Als ik dan nog steeds doorga, ga ik staren met mijn ogen en kan ik niet meer antwoorden op vragen. En in het ergste geval ga ik knock-out en val ik op de grond, waarbij ik last heb van spierspasmes’’, vertelt Michelle. Na ongeveer vijf tot tien minuten liggen komt Michelle na een aanval weer bij.

Krachttraining

Nadat Michelle anderhalf jaar fulltime in een rolstoel heeft gezeten, heeft ze tijdens haar revalidatie opnieuw leren lopen met behulp van krachttraining. Het gaf haar meer zelfvertrouwen, waarna ze stap voor stap iets sterker werd. Ze kon steeds iets meer en hetgeen ze bereikte met krachttraining stond zo in contrast met haar lijf tijdens een aanval. Tijdens een aanval is Michelle de controle over haar lijf kwijt, maar door het uitvoeren van oefeningen met krachttraining neemt ze de controle weer volledig terug. ‘’Ik zag mezelf weer mens worden. Het gaf mij zo’n goed gevoel dat ik weer controle kreeg over mijn lichaam. Krachttraining is alleen maar brute kracht en staat zo enorm in contrast met waar ik vandaan kom’’, vertelt Michelle.

Wanneer ze gaat trainen, een wedstrijd heeft of gewoon een blokje om gaat, heeft ze altijd haar hulpmiddelen mee welke bestaat uit onder andere krukken, een zonnebril en oordoppen. En haar rolstoel niet te vergeten, want deze heeft ze nodig wanneer het haar niet meer lukt om te lopen.

‘’Het ene moment zit ik in een rolstoel, het andere moment kom ik lopend voorbij. Dat is voor de buitenwereld onbegrijpelijk’’

Een lopende roller

‘’Dat ik aan topsport doe en tegelijkertijd een handicap heb, gaat voor sommige mensen niet samen. Het vergt veel en duidelijke uitleg over waarom ik een deeltijd roller ben, wat ik na 6,5 jaar nog steeds lastig vind’’, vertelt Michelle. Ze deelt hierover op social media om begrip te krijgen en te kweken voor haarzelf en andere deeltijd rollers. Het vervelendste vindt Michelle de blikken van mensen wanneer ze kan opstaan.

‘’Het ene moment zit ik in een rolstoel, het andere moment kom ik lopend voorbij. Dat is voor de buitenwereld onbegrijpelijk. Om deze reden vraag ik als roller in de supermarkt liever hulp dan dat ik opsta uit mijn rolstoel en vervelende reacties krijg’’, zegt Michelle. Als ze op krukken loopt, denkt men dat ze een blessure heeft en zittend in haar rolstoel, vindt men haar ineens zielig. ‘’Ik ben dezelfde persoon met dezelfde aandoening. Ik ben niet anders wanneer ik op krukken loop dan wanneer ik in mijn rolstoel zit. En met beide hulpmiddelen ben ik ook nog eens Michelle de powerlifter’’, voegt ze toe.

Lifestylecoach

Naast het powerliften is Michelle werkzaam als lifestylecoach, waarbij ze anderen kan helpen en motiveren hun doelen te behalen. Voorheen werkte ze als personal trainer in een sportschool. Inmiddels is Michelle officieel live gegaan met haar eigen onderneming en werkt ze een aantal uren per week als online coach (krachttraining), personal trainer en voeding- en lifestylecoach.

Michelle is zoveel mogelijk open over haar beperking en haar rollende sportcarrière. In het begin was dat anders en had ze veel last van angstgedachten. Ze durfde een tijdlang niet alleen ergens naartoe te gaan, omdat ze bang was een aanval te krijgen, waarbij ze hulpbehoevend zou zijn. Wanneer Michelle out gaat tijdens een aanval, hoort ze namelijk alles wat er gezegd wordt. Ze is er wel bij, maar kan niet reageren, wat enorm beangstigend kan zijn. Vooral op de momenten dat onbekende mensen op straat verkeerd handelen, uit goede bedoelingen. Soms wordt er aan haar lijf getrokken en gedaan, terwijl ze dat helemaal niet wil. Het ingewikkelde is alleen dat ze op zo’n moment niet kan praten, waardoor ze geen uitleg kan geven of kan laten weten dat men haar even moet laten liggen totdat ze bijkomt.

 ‘’Inmiddels is dat anders. Ik heb juist gezien dat ik mezelf daarmee beperk om voluit te kunnen leven. Er is zoveel leuks te beleven. Maar ik concentreer mij nu eerst even op de volgende wedstrijd. Ik heb daarvoor een week vrij gepland, zodat ik voldoende tijd en rust heb om mij goed voor te bereiden’’, zegt Michelle.

‘’Ik had dit niet bereikt als ik geen handicap had gekregen door mijn neurologische stoornis’’

Een gezonde leefstijl  

Rust helpt haar soms wel, en soms ook helemaal niet. Michelle traint op hoog niveau, waardoor ze enorm gefocust is op haar gezondheid. Ze moet luisteren naar haar lichaam en heeft veel rust nodig voor herstel. Gezonde voeding is een vereiste en een extra goede nachtrust. ‘’Dit is mijn manier om te werken met mijn beperking. Ik had dit niet bereikt als ik geen handicap had gekregen door mijn neurologische stoornis. En ik ben erg dankbaar dat een gezonde leefstijl voor mij de oplossing is."

Toen ik Michelle sprak voor het interview, was ze nog volop aan het trainen voor een wedstrijd: de PWG-cup (Power Workout Gym). Inmiddels kan ik jullie het leuke nieuws vertellen dat ze een tweede plaats heeft behaald! Momenteel traint ze voor de SBD Cup op 30 oktober.